PROXY در مقابل VPN ، تفاوت چیست؟

هدف از استفاده ار هر دو VPN و پراکسی پنهان نگه داشتن هویت کاربران یا جعل مکان جغرافیایی است (به عنوان مثال تماشای بعضی برنامه های تلویزیونی که در اینترنت در جریان هستند در برخی کشور ها مسدود شده است). بسیاری ارائه دهندگان VPN ، علاوه بر ارائه VPN برخی از انواع سرویس های پروکسی را هم فراهم می کنند و همچنین بسیاری از سرورهای پروکسی عمومی که آن هم می تواند به طور رایگان استفاده شود وجود دارد.

VPN vs Proxy

بنابراین این سوال برای بسیاری از مردم پیش می آید ” چه تفاوتی بین پروکسی و VPN وجود دارد؟” و یا شاید از آن هم مهمتر، ” آیا من نیاز به استفاده از VPN دارم یا برای نیاز من پروکسی ارزانتر یا رایگان نیز مناسب است؟”

اگرچه عملکرد مشابه دارند، پروسه های واقعی درگیر بسیار متفاوت هستند، و نتایج بسیار متفاوتی دارند.

این موضوع توسط این واقعیت که تعداد زیادی از انواع مختلف سرویس های پروکسی در دسترس وجود دارد پیچیده تر می شود.

سرورهای پروکسی

یک سرور پروکسی ( از لحاظ فنی یک پروکسی باز) کامپیوتری است که به عنوان یک واسط بین کامپیوتر شما و اینترنت عمل می کند. هر ترافیک تعیین مسیر شده از طریق یک سرور پروکسی بنظر می رسد که از این آدرس IP  می آید نه از کامپیوتر شما. برخلاف سرورهای VPN، سرورهای پروکسی نیازی به اختصاص منابع برای رمزگذاری همه ترافیک که از طریق آنها عبور کنند ندارند و بنابراین می توانند به طور همزمان اتصالات از بسیار کاربران بیشتری (معمولا ده ها هزار نفر) را قبول کنند.

سرورهای پروکسی معمولا با اینترنت با استفاده از یک یا دو نوع پروتکل مختلف HTTP  یا SOCKS ارتباط برقرار می کنند.

سرورهای پروکسی HTTP

پروتکل HTTP برای تفسیر کردن ترافیک در سطح HTTP طراحی شده است، که آن هم به این معنی است که فقط می تواند ترافیک را که  با http:// یا shttp:// شروع می شود به طور مثال صفحات وب را مدیریت کند. این تنها برای وب گردی خوب است، اما برای اینکه همه این در حال مدیریت درخواست های HTTP ااست ، سریعتر از هر دو پروکسی Socks یا سرورهای VPN می باشد.

مزایا

  • ارزان (اغلب رایگان)
  • IP شما را از بررسی های اساسی پنهان خواهد کرد و به علاوه برای دسترسی به برخی محدودیتای منطقه ای وبسایت ها و برای ایجاد حساب کاربری خوب است.

معایب

  • تنها برای دسترسی به وب سایتها مفید است.
  • استفاده هوشمندانه از Flash یا JavaScript به بسیاری از وب سایتها اجازه می دهد برای اینکه IP واقعی شما را تشخیص دهند.
  • ترافیک HTTP رمز گذاری شده نیست، بنابراین سیستم های نظارتی دولت و ISP شما می توانند کارهایی که انجام می دهید را ببینند. اگر از طریق HTTPS(SSL) متصل شوید بعد از آن ترافیک نمی تواند نظارت شود اما IP وبسایت HTTPS می تواند وارد شود.  رمز گذاری SSL تقریبا معادل طول کلید 128 بیت است.
  • هر مرورگر وب باید به طور انفرادی برای استفاده سرور پروکسی پیکر بندی شود. با این حال، خبر خوب این است که به خوبی توسط همه مرورگرها پشتیبانی می شود.

سرورهای پراکسی SOCKS SSLتواند وارد شود.  ترافیک نمی تواند نظارت شود اما هح رای دسترسی به برخی محدودیتای منطقه ای وبسایتها و برای ایجاد حساب کاربری خ

سرورهای SOCKS اصلا ترافیک شبکه را تفسیر نمی کنند، که آن هم آنها را انعطاف پذیر تر می کند، اما بخاطر اینکه بیشتر ترافیک را اداره می کنند معمولا کند هستند. یک مزیت بزرگ از پروتکل SOCKS این است که هر نوع از ترافیک اینترنت مانند POP3  و  SMTP برای ایمیل، IRC چت ، FTP برای بارگذاری فایل ها به وب سایت و فایل های تورنت پشتیبانی می کند .

مزایا

  • هر نوع از ترافیک اینترنت را مدیریت می کند (شامل تورنت ها)

معایب

  • از HTTP آهسته تر است
  • هر قسمت از نرم افزار (برای مثال کلاینت BitTorrent ) باید به طور مجزا پیکربندی شود.
  • مسائل امنیتی مشابه HTTP دارد.

اگر شما تنها نیاز دارید که هویت خود را پنهان کنید ، BitTorrent  دانلودکنید سپس یک پروکسی SOCKS با اتصال SSL را ممکن است نیاز داشته باشید.

سرورهای پروکسی عمومی

از آنجاییکه سرورهای پروکسی می توانند اتصالات بسیاری را قبول کنند، بسیاری از سرورهای عمومی ناگهان ظاهر شدن که این هم به همه اجازه می دهد تا از آنها استفاده کنند. هر دو HTTP  و سرورهای Socks در دسترس هستند (با HTTP متداول تر است)، لیستهای از هر کدام با همدیگر با آدرس IP ضروری و شماره Port از این سایت ها به عنوان لیستهای Free Proxy می تواند پیدا شود.

متاسفانه، سرورهای پروکسی عمومی تمایل به ناپایداری دارند، بدون متوجه شدن on و off می شوند، سرعتهای متفاوتی ارائه می دهند. علاوه بر این، شما مجبورید به صاحبان این سرورهای گمنام اغلب با اطلاعات بسیار حساس اعتماد کنید و هیچ پشتیبانی در دسترسی وجود ندارد. از سوی دیگر رایگان هستند!

سرورهای پروکسی خصوصی

البته این سرورهای پروکسی برای همه به صورت عمومی باز نیستند، و معمولا برای استفاده رایگان در دسترس هستند. برای مثال، VPNها هر دو سرویس های HTTP  و SOCKS5 را ارائه می دهند در حالیکه BTGuard و TorGuard کلاینتهای BitTorren را برای پیکر بندی اولیه ارائه می دهند.

پراکسی های وب

سرویسهای پروکسی وب، مانند آنهایی که در Hide My Ass و CyberGhost پیدا می شود، به سرور HTTP عمومی متصل شوید و به شما اجازه می دهد به صورت ناشناس در وب با پنجره مرورگر بگردید بدون اینکه نیاز داشته باشید نرم افزار اضافی ای نصب کنید یا تنظیمات مرورگر را پیکربندی کنید . آنها رایگان نیز هستند. با این حال، نه تنها استفاده از چنین سرویسی معمولا شما را در معرض جریانی از آگهی ها قرار می دهد، اما معمولا با هرچیز پیچیده مانند محتوای Flash یا اسکریپت های Java مواجه شود ناموفق می باشد. علاوه بر این، بسیاری از شناخته شده ترین آدرس های IP  پروکسی های وب ، به طور گسترده ای توسط برخی وب سایتها شناخته شده اند و مسدود شده اند. در حالیکه به طور فوق العاده ای آسان هستند، استفاده عملی از آنها تا حدی محدود است.

از طریق استفاده از روش CONNECT پروکسی های HTTP می توانند مانند پروکسی های SOCKS رفتار کنند اما تنها با SSL یا سایتهای https:// که آن را پشتیبانی می کند.

 

VPN

شبکه های خصوصی مجازی یک تونل رمزگذاری شده بین کامپیوتر شما و سرور میزبان ایجاد می کنند، با ترافیک اینترنت به سرور میزبان  وارد و از آن خارج می شوند.ISP یا دولت شما تنها می تواند ببیند شما از سرور VPN متصل شده اید و نه چیز دیگری مثل فعالیتهای شما، آدرس های IP شما و غیره پشت رمز گذاری حداقل 128 بیتی کاملا از آنها پنهان هستند .

با این حال، سرور VPN می تواند ببیند شما به صورت آنلاین چه می کنید، به همین دلیل است که ما احساس می کنیم ضروری است که یک ارائه دهنده VPN هیچ گزارشی را نگه ندارد. کمتر از آن این است که فعالیتهای کاربران ممکن است بخطر بیفتد ( در نتیجه از VPN با احتیاط استفاده کنید).

اگرچه تنظیم VPN معمولا شامل دانلود و نصب کلاینت VPN یا از جهت دیگر پیکر بندی کامپیوتر یا دستگاه موبایل شما است، حداقل مهارتهای محاسباتی مورد نیاز است و بیشتر ارائه دهندگان راهنمای دقیق گام به گام در هر مورد را تامین می کنند. یک چیز خوب این است که با یک بار راه اندازی همه فعالیتهای اینترنتی، فرقی ندارد کدام برنامه که استفاده می کنید، از طریق VPN در مسیر امن است.

تنها نکته منفی قابل توجه VPN قیمت نسبتا گران آنها هستند و مالیات پروسه های رمزگذاری سرورها به طوری که وقتی به طور سنگین برای دسترسی به اینترنت استفاده می شود می توانند سرعت را به طرز محسوسی کاهش دهند.

مزایا

  • فعالیتهای اینترنتی نمی توانند بوسیله دولت یا ISP ها جاسوسی شوند.
  • سطح بالایی از رمزگذاری وجود دارد (128 بیت برای 2048 بیت)
  • همه فعالیتهای اینترنتی مخفی می شوند (با یکبار نصب VPN روی دستگاه)

معایب

  • از پروکسی گران تر است
  • در طول زمان های اوج می تواند کمی کند شود
  • اگر ارائه دهنده VPN گزارشات را نگه دارد بعد از آن ممکن است بوسیله مقامات بدست آید.

نتیجه گیری

VPN تفریبا در بسیاری راه ها برتر از پروکسی ها است. به طور زیادی ناشناس ماندن در حالت آنلاین را فراهم می کند و کل زندگی خصوصی آنلاین شما را حفاظت می کند. علاوه بر این ، از آنجاییکه ISP  ها نمی توانند فعالیتهای آنلاین شما را نظارت کنند این یک ابزار موثر برای دور زدن ISP ها است.

ما فهمیدیم تنها دلیل واقعی برای انتخاب یک سرویس پروکسی نسبت به VPN قیمت است که برای بسیاری واقعا یک فاکتور است. با این حال ، به طور معمول باکمتر از 10 دلار در ماه ، سرویس های VPN ارزش خوبی را نشان می دهند.

www.bestvpn.com/blog/4085/proxies-vs-vpn-whats-the-difference/